Nieuws

Europese boeren op de grens

Europa heeft een gemeenschappelijk landbouwbeleid, toch is er versnippering. De Nederlandse boeren concurreren niet met gelijke wapens, vinden veehouders die op de grens werken.

De EU streeft met het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) een gelijk speelveld na in een consumentmarkt van 500 miljoen inwoners, maar Europa is een lappendeken van lidstaten die elk hun eigen invulling aan dit beleid geven. Vakblad VeeteeltVlees laat in het artikel Grens(land)boeren, vijf vleesveehouders aan het woord die op de grenzen van Nederland, België, (Vlaanderen en Wallonië), Frankrijk en Duitsland werken.

Wetgeving

De verschillen in wetgeving zijn soms een beetje wrang, vinden Michel Wallays en Els Verraes uit het Vlaamse Nieuwkerke. De Franse grens ligt 500 meter van hun erf, de Waalse grens 1 kilometer. Ze hebben door hun ligging te maken met drie wetgevingen. Zo mogen Waalse en Franse veehouders eerder mest uitrijden dan de Vlaamse. Ook Peter Picard uit Heers in Vlaanderen merkt dat akkerbouwers in Wallonië hun stalmest eerder mogen uitrijden. De deelstaten hebben hun eigen regeltjes, concludeert Picard: “'Eigenlijk is er geen sprake van een gelijk speelveld binnen de landbouw”. Hij constateert dat Wallonië boervriendelijker is.

Rompslomp

Theo en Gery Lamers, twee broers met een vleesveebedrijf in Groesbeek, hebben een vleesveebedrijf vlak bij de Duitse grens en merken dat er verschillen zijn. In het verleden pachtten ze grond van familie in Duitsland en hadden zo veel te maken met de douane. Omdat ze de administratieve rompslomp te veel vonden, besloten ze dat land af te stoten. Ze merken dat de regels voor Duitsland en Nederland verschillen. Bij transport naar Duitsland moet hun vee in quarantaine en de mest moet gehygiëniseerd worden. Andersom gelden die regels niet, constateren de broers.

Prijsverschillen

Prijsverschillen zijn er ook. Om die reden werken Eddy en Lieve Claeys uit Biervliet, vlakbij de Belgische grens, met loonwerkers en veevoederleveranciers van over de grens. Ze hanteren een gunstiger prijs. De broers Lamers schakelen om dezelfde reden Duitse loonwerkers en stroleveranciers in. Maar de verschillen zijn soms groot. Theo en Monica van der Burg-Bernard uit Gulpen, die dicht bij de Belgisch (Waalse) grens wonen, zien dat rode diesel in België 57 cent kost, terwijl die in Nederland 80 cent kost. “Het is eigenlijk te gek,” constateert Van der Burg. “Zowel Nederlandse als Belgische boeren produceren voedsel, maar concurreren niet met gelijke wapens. Er is niet één Europa.”

(Bron foto: Pixabay)