Nieuws

Het hoe en wat van pocketvergisting

In Vlaanderen is pocketvergisting bezig met een opmars. Maar hoe werkt die kleinschalige vergisting op het eigen bedrijf nou precies?

Kleinschalige vergisting of pocketvergisting is een technologie waarmee bedrijfseigen biomassastromen anaeroob worden vergist. Hiermee kunnen landbouwbedrijven hernieuwbare energie produceren in de vorm van elektriciteit en warmte. In de (Vlaamse) brochure Kleinschalige vergisting: praktijkvoorbeelden uit binnen- & buitenland wordt het hoe en waarom van pocketvergisting beschreven en geven ze vijf praktijkvoorbeelden.

Opmars

Hoewel er geen wettelijke definitie van pocketvergisting is, is algemeen aanvaard dat het om installaties gaat die gevoed worden met bedrijfseigen biomassa in functie van de bedrijfseigen energievraag. Het elektrisch vermogen bedraagt maximaal 200 kW, de vergiste hoeveelheid verse biomassa is maximaal 5 000 ton per jaar.
Pocketvergisting kende de afgelopen drie jaar een sterke opmars in Vlaanderen. Zo telt Vlaanderen intussen meer dan zestig installaties en er wordt verwacht dat dit aantal de komende jaren nog sterk zal toenemen.

Zelfvoorzienend

Kleinschalige vergisting helpt de land- & tuinbouwer om meer zelfvoorzienend te zijn op vlak van energie en zo minder afhankelijk te zijn van de prijzen op de energiemarkt. Door reststromen actief in te zetten, kan ook de impact van landbouw op de omgeving afnemen. In de veehouderij vormt mestopslag een belangrijke bron van broeikasgasemissies. Boerderijvergisting van mest wordt genoemd als een maatregel met veel potentieel om broeikasgasemissies uit de mestopslag te gaan beperken.

Werking

Anaerobe vergisting is een proces waarbij micro-organismen in afwezigheid van zuurstof complexe componenten in de biomassa afbreken tot eenvoudigere moleculen. Hierbij produceren ze biogas en digestaat. Het digestaat is de vergiste biomassa die verder kan worden gebruikt als meststof. Het vergistingsproces vindt plaats in de reactor. Het biogas wordt afzonderlijk opgevangen en vervolgens richting de warmte-krachtkoppeling (WKK) gestuurd. De voornaamste componenten van het biogas zijn methaan (CH4) en CO2. Het methaan in het biogas wordt verbrand in de motor van de WKK. Deze drijft een generator aan die vervolgens elektriciteit produceert. De warmte uit de motor wordt gebruikt om de reactor op temperatuur te houden, de warmte die overblijft kan verder nuttig op het bedrijf aangewend worden.

In de brochure worden tevens vijf voorbeelden gegeven van bedrijven (waaronder een Nederlandse) die aan pocketvergisting doen. In het artikel 'Pocketvergisting onder de loep genomen' wordt verder ingegaan op deze manier van vergisten.


(Bron foto: Thinkstock)