Door heel Nederland verspreid ligt een netwerk van wegbermen, (oevers langs) waterwegen, dijken en openbaar groen. Grote delen van deze terreinen hebben een lage vegetatie van gras en kruiden. Deze terreinen hebben al een belangrijke waarde voor de biodiversiteit, maar de potentie is nog groter. Het is een leefgebied voor planten en insecten die gedijen in een niet-bemest maar wel beheerd grasland. Daarnaast vormen bermen verbindingen tussen natuurgebieden. In veel stedelijke en intensieve landbouwgebieden zijn deze stroken vaak de enige plaatsen waar nog ruimte is voor natuur (leefgebied voor planten en dieren). Ecologisch bermbeheer richt zich zowel op de planten als op de dieren. Hier lees je meer over wat ecologisch bermbeheer inhoudt.
Ecologisch beheer van bermen houdt rekening met de planten en dieren die in de berm leven. Dat kan door een aantal basisprincipes in acht te nemen.
- Stel beheerdoelen op, bijvoorbeeld een bepaald vegetatietype of 'meer ruimte voor vlinders'.
- Maai gefaseerd en laat bij elke maaibeurt 15-30% van de vegetatie ongemaaid, op zo klein mogelijke schaal. Houd hierbij rekening met aanwezige ecologische waarden.
- Voer het maaisel af. Laat het maaisel zo mogelijk enkele dagen drogen alvorens het te wiersen en te rapen. Gebruik een maai-zuig combinatie terughoudend.
- Niet klepelen, dit leidt tot directe en indirecte schade aan flora en fauna en strookt daarom niet met ecologisch beheer. Lees hier meer over bij het kopje 'machines'.
- Volg de effecten van het beheer door ecologische monitoring en stuur waar nodig bij. Leer meer hierover bij het kopje 'monitoring'.
- Laat vakbekwaam personeel, met oog voor flora en fauna, het beheer uitvoeren. Onderaan het dossier bij 'meer informatie' staat een lijst met opleidingen en cursussen voor goed ecologisch bermbeheer.
Door ecologisch beheer volgens deze principes uit te voeren wordt het succesvol en draagt het bij aan duurzame populaties van flora en fauna in bermen.