Nieuws

Meer grip op zoetwatervoorziening met rekenmodel

Verzilting is een probleem in de Nederlandse kustgebieden. Waterbeheerders proberen grip te krijgen op het complexe systeem van zoetwateraanvoer. Het rekenmodel €ureyeopener geeft inzicht.

Een uitgekiend waterbeheer is voor Nederland van wezenlijk belang, niet alleen voor de veiligheid maar ook voor de zoetwatervoorziening. Verzilting is in veel kustgebieden een groeiend probleem. De kapitaalintensieve landbouw en andere watergebruikers willen zekerheid over de levering van zoetwater. Waterbeheerders willen daarom inzicht in de effecten van het waterbeheer op de beschikbaarheid van zoet water. Hoe hoog is de schade die ontstaat door verzilting? Welke maatregelen zijn geschikt om de zoetwatervoorziening te verbeteren? En hoe kun je beschikbaarheid van zoetwater in tijden van droogte garanderen?

€ureyeopener

Om antwoord te krijgen op dit soort vragen is het model de €ureyeopener ontwikkeld. Dit model - dat eigenlijk uit vier modules bestaat - kan de zoutgehaltes van het oppervlaktewater en de droogte- en zoutschade voor landbouw berekenen en die schade vertalen in kosten en baten. En het model kan de effecten van maatregelen doorrekenen. De €ureyeopener is al toegepast in de Zuidwestelijke Delta, het Rijnland en voor het zoutgehalte in het Volkerak-Zoommeer.

Zoetwatervoorziening

In 2014 is een onderzoek uitgevoerd voor de Anna Paulownapolder op verzoek van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK). Het rapport van deze studie 'Effectief inlaatregiem zoetwatervoorziening' laat zien wat de uitwerking is van een doorspoelregiem en de consequenties daarvan voor beregening en mogelijk optredende zoutschade in de polder. De onderzoekers hebben hun aandacht gericht op de tulp als gewas, waarbij ze keken hoe je waterinlaat kunt optimaliseren.

(Bron foto: Shutterstock)