Nieuws

Uitgehongerde bruinvissen

Bruinvissen sterven soms door uithongering. Jonge bruinvissen blijken moeite te hebben voldoende energie te halen uit hun dieet, zo blijkt uit een promotieonderzoek.

Bruinvissen in gevangenschap sterven soms al na drie dagen van uithongering. Hoe kan dat? Voor Markdik Leopold een intrigerende vraag. Hij onderzocht het eetgedrag van bruinvissen en ontdekte dat een bruinvis in het wild veel moeten eten. Jonge bruinvissen halen soms niet genoeg energie uit hun voedsel. Leopold promoveerde in november met zijn proefschrift 'Eat and be eaten: porpoise diet studies'. Magazine Wageningen World besteedde er in maart in een artikel 'Bruinvis verhongert soms in zee vol vis' aandacht aan.

Voedsel

Leopold analyseerde de maaginhoud van dode dieren op Texel. Hij wilde weten of bruinvissen van verschillende leeftijden en gezondheidstoestand verschillende prooikeuzen hebben. Welke vissoorten eten ze? En hoeveel? Bestaan er seizoenspatronen? De belangrijkste prooien van bruinvissen langs de Nederlandse kust zijn kleine wijting, jonge haring, sprot, zandspiering en grondel, blijkt uit het onderzoek. Daarmee is de bruinvis geen concurrent voor de Nederlandse visserij, want de belangrijke commerciële soorten als tong en schol belanden nauwelijks in de bruinvismaag.

Uitgehongerd

Dat jonge bruinvissen soms uitgehongerd zijn, komt door het energieverbruik van de kleine warmbloedige dieren. Een bruinvis wordt niet groot, ze bereiken een lengte van maximaal 1,80 meter. Jonge dieren met een klein lichaam hebben een relatief groot huidoppervlak waardoor ze veel warmte verliezen. In gevangenschap heeft een bruinvis dagelijks zo'n 10% van zijn lichaamsgewicht nodig als voedsel. Naast vette en energierijke vissen als haring, sprot en zandspiering, eten bruinvissen ook de magere grondels en wijting. De jonge bruinvissen eten vooral grondels, zo blijkt uit zijn onderzoek.

Zeehonden

Eén vraag hield Mardik Leopold nog bezig tijdens zijn onderzoek, want hij constateerde dat bruinvissen vaak scherp afgesneden verwondingen hadden. Hoe kan dat? Na ontdekking van een Belgische zeezoogdierenonderzoeker werd duidelijk dat zeehonden verantwoordelijk zijn voor die verwondingen. Leopold geeft als verklaring dat jonge bruinvissen bijna even groot zijn als een forse kabeljauw. Dat is de geliefde prooi van zeehonden. Zeehonden kunnen met hun aanvallen een effect hebben op de bruinvispopulatie. Geschat wordt dat de Noordzeepopulatie nu zo'n 300.000 dieren omvat.

(Bron foto: Wikimedia: Tuugaalik - Own work, CC BY-SA 4.0)