Nieuws

Vermindering CO₂-emissie door ander waterbeheer veenweidegebied

Uit gedraineerde veengrond komt door de afbraak van organische stof veel CO₂ vrij. Een onderzoek in het veenweidegebied van Friesland laat zien dat je met waterhuishoudkundige maatregelen de CO₂-emissie kunt verminderen van 11 tot 77%.

Goed gedraineerde veenweidegronden zoals je die in Friesland, Drenthe en Zuid-Holland aantreft, produceren veel CO₂. Dat broeikasgas ontstaat door de afbraak van de organische stof in de bodem. Een bijkomend effect is dat door die afbraak of oxidatie van het veen er een bodemdaling plaatsvindt. Je kunt de oxidatie van het veen beperken door het grondwaterpeil te verhogen. Maar wat is haalbaar? Wat levert verhoging van het grondwaterpeil op? En wat zijn de investeringen?

Grondwaterpeil

Onderzoekers van Wageningen Environmental Research hebben een studie uitgevoerd in het Friese veenweidegebied. Daarbij hebben ze gekeken naar de potentiële vermindering van de uitstoot van broeikasgassen bij verschillende waterhuishoudkundige beheermaatregelen. Er is gekeken naar het effect van een stijging van het grondwaterpeil in de zomer boven de gewone drooglegging van 90 cm. Zo zijn berekeningen uitgevoerd voor een gemiddelde drooglegging op 60 cm of 40 cm, al dan niet gecombineerd met onderwaterdrains, drukdrains of een dynamisch peilbeheer.

Uit het onderzoek blijkt dat de vermindering van de broeikasgasemissie kan oplopen van 11% tot 77%. Bij een stijging van het grondwaterpeil met 30 cm, van 90 tot 60 cm diepte, kun je al een reductie tot 45% realiseren. Maar verhoging van het grondwaterpeil brengt wel extra kosten met zich mee, al zijn die kosten niet problematisch, aldus het onderzoeksrapport.

Investeringskosten

Die extra kosten bestaan uit investeringskosten voor de aanleg van onderwaterdrains of drukdrains, de financieringskosten en kosten voor onderhoud. Daarnaast moet je ook met andere kosten rekenen. Bij onderwaterdrains zullen nat- en droogteschade waarschijnlijk wat afnemen, maar de stikstoflevering door mineralisatie neemt ook wat af, waardoor de grasopbrengst mogelijk wat lager is.

De aanlegkosten voor onderwaterdrains komen volgens het rapport neer op zo'n € 2000 per hectare en voor drukdrains op € 4000 per hectare. Om per jaar 1 ton CO₂ te besparen, zijn de eenmalige investeringskosten in onderwaterdrains bij een drooglegging van 60 cm bij veen zonder kleidek € 66 en bij veen met een dun kleidekje € 89. Voor drukdrains zijn die investeringen € 102 respectievelijk € 146. Je kunt die investering afschrijven over een periode van 20 tot 30 jaar.

Andere maatregelen

In het rapport worden nog meer mogelijkheden genoemd om de CO₂-emissie te beperken. Zo zou het opbrengen van een laag bagger dikker dan 80 cm een drastische reductie aan CO₂-emissie opleveren. Maar de hoeveelheid beschikbare bagger is relatief beperkt. Een andere maatregel is het beperken van bodemverdichting en het bevorderen van de bodemstructuur. Daardoor krijg je een efficiënt nutriëntengebruik en verminder je het ontstaan van lachgas (N₂O), ook een broeikasgas.

(Bron foto: Pixabay)