Warmte van eigen hout: is een ketel rendabel?
Beide documenten kunnen worden gezien als aanvulling op elkaar. Eerstgenoemde brochure –Energie uit hout- biedt zeer praktische en beeldende informatie en is afkomstig van onze zuiderburen. Denk aan de hoeveelheid hout die afkomstig is van een gemiddelde elzensingel en wat het equivalent daarvan aan stookolie is.
In het andere document, de handreiking Warmte uit hout, staat vooral de rendabiliteit van een bio-energie installatie centraal. Deze handreiking is niet specifiek gericht op landbouwers. Het initiatief voor de aanschaf van zo’n installatie kan ook afkomstig zijn van een industrie, een gemeente of een particulier. In sommige gevallen beschikken zij over eigen houtige biomassa, soms moeten zij dit aanschaffen. Daarbij betreft dit in Nederland vooral houtchips, de meest toegepaste brandstof voor bio-installaties.
Hout versus stookolie
In Energie uit hout wordt in een illustratie uitgelegd hoe het komt dat de verbranding van hout CO2-neutraal is en hoe een verwarmingsketel op houtsnippers werkt. Ook is in één oogopslag te zien hoeveel stookolie nodig is voor 1000 kilowattuur (kWh), namelijk 100 liter. Dezelfde hoeveelheid energie kan worden opgewekt met 220 kilo pellets, of ongeveer 280 kilo droge houtsnippers, of driekwart stère houtblokken (stère = kubieke meter gestapeld rondhout; gewicht afhankelijk van diverse factoren, maar gemiddeld 350 kilo [zachthout] tot 544 kilo [hardhout]*).
Aan de slag
Verderop is te lezen wat een boom, elzensingel, heg of houtkant op je land kan opleveren. Zo levert een knotwilg bij elke 7 jaar knotten 140 kilo hout op. Omgerekend naar snippers is dat 4,8 MAP (4,8 m3, MAP = Mètre cube Apparent Plaquettes/1 m3 houtsnippers) met 480 liter stookolie als equivalent. Hoe je zelf houtsnippers kunt produceren (benodigde machines, hoe je ze opslaat, et cetera) is eveneens terug te vinden in de brochure. En verder informatie zoals: kosten(evolutie) diverse brandstoffen, beheerplan voor de lange termijn, onderhoud ketels, afzetopportuniteiten voor collectieve verwarmingsketels en hoe biomassa als energiebron biodiversiteit kan versterken.
Is hout (warm) goud?
De boodschap van de handreiking Warmte uit hout lijkt te zijn: voorzichtigheid geboden. Het aantal in Nederland gerealiseerde warmte-installaties is 'tot op heden' bescheiden. 'Een aantal bestaande installaties kampt bovendien met operationele, en daardoor financiële, problemen. [...] Risico’s blijken onder meer gelegen in vergunningtrajecten, de techniekkeuze in relatie tot beschikbare biomassakwaliteiten, en onrealistische kosten-opbrengsten scenario’s'. De handreiking helpt onderzoeken of aanschaf van een warmte-installatie op biomassa rendabel is.
Haalbaarheidsstudie en ketels
Zo worden onder meer de financiën onder de loep genomen. De investeringskosten voor een bio-energie installatie zijn immers 'substantieel hoger' dan van een conventionele gasgestookte ketel. Verder is onder meer gekeken naar: lasten en opbrengsten, idee tot realisatie, haalbaarheidsstudie en het programma van eisen ten aanzien van levering van de installatie. Ook meer praktische zaken komen aan de orde. Denk aan: verdamping van vocht uit hout, aanvoer en opslag van hout, soorten ketels, benutten van warmte, afvoer van assen, bouwkundige voorzieningen, emissies en kwaliteitseisen ten aanzien van chips.
* Volgens de Belgische site Warmteprijzen - Brandhoutprijzen in België. En/of zie de Nederlandse website Warmteprijzen - Brandhoutprijzen in Nederland
(Bron foto: Pixabay)